De vierde dag, Seminar
28/10/15 15:39
"Zet wekker om half acht"..."Zet wekker om half acht!" Helaas Siri, onze Apple stemherkenning slaapt zelf nog en vertikt het om de wekker te verplaatsen naar half acht. Er zit niets anders om maar uit bed te komen en mij onder de douche te begeven. De dag is begonnen.
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Na de ervaring van Beijing heb ik er weinig vertrouwen in dat het goed gaat komen. De tolk is een jonge student die engels studeert en die het voor het eerst een gesprek moet begeleiden, hmm. Ik vroeg nog of ze de website van ons had bekeken (nee dus), hmm. Met goede moed het eerste gesprek aangegaan. Een bedrijf die eigen producten ontwikkelt voor de gezondheidszorg, hun website had ik al bekeken maar daar werd ik niet veel wijzer van. Vraaggesprek over en weer leverde ook niets op. De tolk wist niet waar ze het over had. Toen ik System Integrator liet vallen ging haar mond van verbazing open staan en toen ik zei dat we gespecialiseerd waren in draadloze communicatie, embedded electronica en gebruik maakten van technieken zoals RFID, GPRS en BLE4.0 vielen haar ogen werkelijk uit haar kassen. Wel gaf de eerste bezoeker aan dat zij dit jaar een Smart shirt, Smart bed en andere Smart dingen willen lanceren en of wij onze technologie even wilden opsturen, hahahaha. Het tweede, derde en vierde gesprek ging niet veel beter. De nieuwe richting van Technology consultancy snapte ook niemand. Wel had ik het zover dat de tolk inmiddels begreep wat ik bedoelde. De tolk bevestigde hetgeen ik had gelezen over het feit dat Chinezen geen "Nee" kunnen zeggen. Bij zoveelste vraag van latere bezoekers of wij ook healthcare producten leveren antwoordde ik kort met "Nee". De tolk keek mij dan aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Ze vertaalde dat dan altijd anders want ze maakte er een heel verhaal van, alsof ze geen "Nee" durfde te zeggen.
Om 12:00 op de bus gestapt naar het Four Seasons Hotel, wij slapen in Shanghai een sterretje lager in het Hyatt. Voor vanmiddag staat een Seminar op het programma. Tijdens de lunch stond en gesprek ingepland met de Staatssecretaris. Ik heb aandacht gevraagd voor de positie van het MKB bij de innovatie-kracht van Nederland. Door een terugtrekkende overheid wordt het steeds moeilijker voor het MKB om toegepast onderzoek uit te voeren. Als MKB worden we wel steeds gevraagd om bij te dragen aan Publiek-Private Samenwerkingen. Als echter het MKB bij toegepast onderzoek niet meer kan rekenen op de ondersteuning van de overheid kan het MKB ook nog niet eens extra tijd en geld gaan inzetten op PPS trajecten. Volgens mij is de motor van de economie nog altijd het MKB en als als deze niet meer kan innoveren door gebrek aan ondersteuning zal het innoverend vermogen afnemen en komt Nederland in een neerwaartse economische spiraal. Martin van Rijn deelt mijn zorg en heeft een contactpersoon doorgegeven van Economische zaken die momenteel actief is in de werkgroep voor Innovaties in de Gezondheidszorg. Heeft hij zijn bordje ook weer schoon.....ik weet hoe het werkt.
Na de Seminar weer contacten leggen, pff de kaartjes vliegen er uit. Heb vandaag de voorraad niet op orde. Moet er even een paar bewaren voor de echte contacten. Bijna alle Chinezen die je spreekt komen meteen met een kaartje aanzetten terwijl ik altijd zo iets heb van "zullen we eerst even kijken of we ergens, al was het in de verte, een gezamenlijke belang hebben" want vaak is dat niet zo.
Bij de receptie zijn er weer enkele contracten getekend en Minister Koenders en de Koning (helaas zonder Maxima) hebben ons nog toegesproken. Nadien lekker buffetten en netwerken met de jongens van de Metaalunie/FME. Een leuke groep hebben ze. Eerder deze week ben ik met een deel van deze groep al bij Boon Edam geweest en sindsdien nodigen ze mij ook steeds uit voor hun andere activiteiten. Erg leuk, helaas heb ik dan ook vaak andere afspraken. Zal wel weer een paar koppelen met LinkedIn.
De bus van 9:30 naar het Hotel en op de kamer hing de wasgoed van gisteravond al weer klaar aan de hanger. Nog snel even het huisfront bellen en dan nog een afzakkertje met mijn "nieuwe vrienden" in de Sky-bar van het Hotel.
"Zit je", ja hoezo. Bertus is niet meer....het werd stil en zachtjes biggelden de tranen over mijn wangen, we snikten en hielden elkaar vast op 8800 km van elkaar. Verdomme Bertus, je hebt het verdient, rust zacht. Niks nieuwe vrienden, ik drink er nu één met jouw, ouwe vriend..............
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Na de ervaring van Beijing heb ik er weinig vertrouwen in dat het goed gaat komen. De tolk is een jonge student die engels studeert en die het voor het eerst een gesprek moet begeleiden, hmm. Ik vroeg nog of ze de website van ons had bekeken (nee dus), hmm. Met goede moed het eerste gesprek aangegaan. Een bedrijf die eigen producten ontwikkelt voor de gezondheidszorg, hun website had ik al bekeken maar daar werd ik niet veel wijzer van. Vraaggesprek over en weer leverde ook niets op. De tolk wist niet waar ze het over had. Toen ik System Integrator liet vallen ging haar mond van verbazing open staan en toen ik zei dat we gespecialiseerd waren in draadloze communicatie, embedded electronica en gebruik maakten van technieken zoals RFID, GPRS en BLE4.0 vielen haar ogen werkelijk uit haar kassen. Wel gaf de eerste bezoeker aan dat zij dit jaar een Smart shirt, Smart bed en andere Smart dingen willen lanceren en of wij onze technologie even wilden opsturen, hahahaha. Het tweede, derde en vierde gesprek ging niet veel beter. De nieuwe richting van Technology consultancy snapte ook niemand. Wel had ik het zover dat de tolk inmiddels begreep wat ik bedoelde. De tolk bevestigde hetgeen ik had gelezen over het feit dat Chinezen geen "Nee" kunnen zeggen. Bij zoveelste vraag van latere bezoekers of wij ook healthcare producten leveren antwoordde ik kort met "Nee". De tolk keek mij dan aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Ze vertaalde dat dan altijd anders want ze maakte er een heel verhaal van, alsof ze geen "Nee" durfde te zeggen.
Om 12:00 op de bus gestapt naar het Four Seasons Hotel, wij slapen in Shanghai een sterretje lager in het Hyatt. Voor vanmiddag staat een Seminar op het programma. Tijdens de lunch stond en gesprek ingepland met de Staatssecretaris. Ik heb aandacht gevraagd voor de positie van het MKB bij de innovatie-kracht van Nederland. Door een terugtrekkende overheid wordt het steeds moeilijker voor het MKB om toegepast onderzoek uit te voeren. Als MKB worden we wel steeds gevraagd om bij te dragen aan Publiek-Private Samenwerkingen. Als echter het MKB bij toegepast onderzoek niet meer kan rekenen op de ondersteuning van de overheid kan het MKB ook nog niet eens extra tijd en geld gaan inzetten op PPS trajecten. Volgens mij is de motor van de economie nog altijd het MKB en als als deze niet meer kan innoveren door gebrek aan ondersteuning zal het innoverend vermogen afnemen en komt Nederland in een neerwaartse economische spiraal. Martin van Rijn deelt mijn zorg en heeft een contactpersoon doorgegeven van Economische zaken die momenteel actief is in de werkgroep voor Innovaties in de Gezondheidszorg. Heeft hij zijn bordje ook weer schoon.....ik weet hoe het werkt.
Na de Seminar weer contacten leggen, pff de kaartjes vliegen er uit. Heb vandaag de voorraad niet op orde. Moet er even een paar bewaren voor de echte contacten. Bijna alle Chinezen die je spreekt komen meteen met een kaartje aanzetten terwijl ik altijd zo iets heb van "zullen we eerst even kijken of we ergens, al was het in de verte, een gezamenlijke belang hebben" want vaak is dat niet zo.
Bij de receptie zijn er weer enkele contracten getekend en Minister Koenders en de Koning (helaas zonder Maxima) hebben ons nog toegesproken. Nadien lekker buffetten en netwerken met de jongens van de Metaalunie/FME. Een leuke groep hebben ze. Eerder deze week ben ik met een deel van deze groep al bij Boon Edam geweest en sindsdien nodigen ze mij ook steeds uit voor hun andere activiteiten. Erg leuk, helaas heb ik dan ook vaak andere afspraken. Zal wel weer een paar koppelen met LinkedIn.
De bus van 9:30 naar het Hotel en op de kamer hing de wasgoed van gisteravond al weer klaar aan de hanger. Nog snel even het huisfront bellen en dan nog een afzakkertje met mijn "nieuwe vrienden" in de Sky-bar van het Hotel.
"Zit je", ja hoezo. Bertus is niet meer....het werd stil en zachtjes biggelden de tranen over mijn wangen, we snikten en hielden elkaar vast op 8800 km van elkaar. Verdomme Bertus, je hebt het verdient, rust zacht. Niks nieuwe vrienden, ik drink er nu één met jouw, ouwe vriend..............