25 October 2015
De zesde dag, Terugreis
30/10/15 19:11
Was wel even zwaar wakker worden, maar een douche deed wonderen. Om 7:00 ging de wekker die ik de avond daarvoor op aandringen van het thuisfront nog extra heb gecontroleerd :-) Even nog een lekker ontbijtje scoren met een geklutst eitje, kopje koffie en een sjuutje.
Vandaag is er ruim de tijd om heerlijk te evalueren. Wat zijn mijn ervaringen over de cultuur, de kansen en de opbrengst van deze reis. Zijn er leermomenten en zo welke.
De centrale overheid van China heeft het plan opgevat om van "Made in China" naar "Innovated in China" te gaan. Om dit te realiseren is een economische groei noodzakelijk van minimaal 7,5% Op dit moment is dit echter minder dan 6,5% en is de groei onvoldoende. Door negatieve berichten en schandalen in de voedselveiligheid dreigt de groei verder af te vlakken. Een positiever effect is de urbanisatie waarbij de productiviteit van China toeneemt.
Ik heb mijn ogen flink de kost gegeven maar ik zie nog geen signalen in Beijing en Shanghai waaruit blijkt dat de innovatie in China voorloopt op de westerse wereld. In de gesprekken die ik heb gevoerd geven ze aan dat we moeten gaan kijken in Wuxi City, Shengzhen of Chengdu het centrum van startups. Elke maand komen er alleen al in Chengdu 900! startups in de techniek bij. Je zou verwachten dat er dan wel degelijk nieuwe dingen staan te gebeuren.
Maar innovatie moet ook komen uit de organisatie. De Chinese organisatie leent zich niet goed voor innovatie. De hiërarchie is vaak strak tot militaristisch aan toe. Beslissingen of problemen worden doorgeschoven naar de manager, de medewerker volgt blindelings de manager en zal niet met eigen oplossingen komen. Dit vraagt om een ander management en kost veel tijd.
In de blog van de eerdere dagen heb ik het al gehad over het feit dat Chinezen moeite hebben om "Nee" te zeggen, in China liegen ze nog liever (bevestigd in gesprekken met bedrijven die hier al jaren zaken doen). Ook heb ik het al gehad over gezichtsverlies, je moet in een groep een Chinees niet terecht wijzen. Maar heb ik het al gehad over de "Bühne"? We hebben hier enkele bedrijven bezocht waaronder een ouderenzorg instelling. Bij deze instelling lieten ze zien hoe blij de demente ouderen zijn als er spelletjes worden gespeeld. Er werd door een groepje ouderen zelfs een liedje gezongen en in het ritme geklapt, ons gevolg klapte even hard mee. Later werd ons verteld dat deze ouderen hier niet woonden, ze kregen een kleine vergoeding en gingen na het bezoek weer weg. Er werd een nieuw 3e klasse (hoogste met nieuwste apparatuur) ziekenhuis bezocht, ze willen er de komende jaren nog een heleboel bij bouwen, deze werd snel een beetje gevuld met lokale doctoren uit nabijgelegen 1e en 2e klasse ziekenhuizen. Dit werd ons bevestigd door enkele hoogleraren die bekend waren met enkele specialisten. Het ziekenhuis staat staat grotendeels leeg terwijl in de oudere ziekenhuizen de wachtrijen steeds groter worden. In China bestaat veel uit "Windowdressing".
Wat zouden wij nu in China kunnen doen? Allereerst zou ik me nogmaals willen oriënteren maar dan in de regio's waar de technologie een belangrijke positie inneemt, bijvoorbeeld Wuxi City, Shengzhen of Chengdu. Zouden we dan hier ons business model kunnen kopiëren? Als dit zou kunnen dan zou het ontwikkelmodel van Boon Edam mijn voorkeur hebben. Samenwerken met lokale partner, joint venture aangaan en in later stadium weer 100% inlijven.
Met onze innovatie en creatie zouden we zelf ook een product kunnen ontwikkelen die op de Chinese markt afgezet zou kunnen worden. Er zijn al wat technische initiatieven die verder uitgebouwd zouden kunnen worden.
Als technische dienstverlener zouden we project management aan kunnen bieden voor de integratie van technologische oplossingen in de ouderenzorg (Intra- en Extramuraal). Hierbij zouden wij de gewenste situatie, het uitvoeringsplan, de integratie en training kunnen verzorgen. Dit zou voor ons ook een nieuw model zijn. Bij het bezoek aan de de ouderenzorg instelling op de derde dag was duidelijk dat hier wel behoefte voor is.
Een andere optie zou kunnen zijn om met onze klanten af te spreken om enkele producten al dan niet aangepast voor de lokale markt in China af te zetten. Hiervoor zouden wij onze kennis en ervaring over de markt met onze klanten kunnen delen.
In navolging op Greenpeak zouden we onze eigen sensoren kunnen laten maken in China. Hiermee zou je een unieke sensor kunnen ontwikkelen. Een nader onderzoek naar de technische regio's is daarbij wel gewenst. Dit zou gecombineerd kunnen worden met een bezoek aan EMS partners zoals Hangsong. Het uitbesteden aan China zullen we dan meer prioriteit moeten geven, de vraag is of de productie aantallen voldoende zijn.
Genoeg overdenkingen. Hoe is mij de reis bevallen? Na een voorzichtige start, waarbij is nog een beetje op zoek was naar onze plek in de Handelsmissie, is dit aan het eind allemaal wel goed gekomen. Ik heb mij kunnen oriënteren, mijn netwerk kunnen uitbreiden in de breedte en heb ik het gevoel dat dit niet mijn laatste bezoek is aan China.
完
Wán
(Einde)
Vandaag is er ruim de tijd om heerlijk te evalueren. Wat zijn mijn ervaringen over de cultuur, de kansen en de opbrengst van deze reis. Zijn er leermomenten en zo welke.
De centrale overheid van China heeft het plan opgevat om van "Made in China" naar "Innovated in China" te gaan. Om dit te realiseren is een economische groei noodzakelijk van minimaal 7,5% Op dit moment is dit echter minder dan 6,5% en is de groei onvoldoende. Door negatieve berichten en schandalen in de voedselveiligheid dreigt de groei verder af te vlakken. Een positiever effect is de urbanisatie waarbij de productiviteit van China toeneemt.
Ik heb mijn ogen flink de kost gegeven maar ik zie nog geen signalen in Beijing en Shanghai waaruit blijkt dat de innovatie in China voorloopt op de westerse wereld. In de gesprekken die ik heb gevoerd geven ze aan dat we moeten gaan kijken in Wuxi City, Shengzhen of Chengdu het centrum van startups. Elke maand komen er alleen al in Chengdu 900! startups in de techniek bij. Je zou verwachten dat er dan wel degelijk nieuwe dingen staan te gebeuren.
Maar innovatie moet ook komen uit de organisatie. De Chinese organisatie leent zich niet goed voor innovatie. De hiërarchie is vaak strak tot militaristisch aan toe. Beslissingen of problemen worden doorgeschoven naar de manager, de medewerker volgt blindelings de manager en zal niet met eigen oplossingen komen. Dit vraagt om een ander management en kost veel tijd.
In de blog van de eerdere dagen heb ik het al gehad over het feit dat Chinezen moeite hebben om "Nee" te zeggen, in China liegen ze nog liever (bevestigd in gesprekken met bedrijven die hier al jaren zaken doen). Ook heb ik het al gehad over gezichtsverlies, je moet in een groep een Chinees niet terecht wijzen. Maar heb ik het al gehad over de "Bühne"? We hebben hier enkele bedrijven bezocht waaronder een ouderenzorg instelling. Bij deze instelling lieten ze zien hoe blij de demente ouderen zijn als er spelletjes worden gespeeld. Er werd door een groepje ouderen zelfs een liedje gezongen en in het ritme geklapt, ons gevolg klapte even hard mee. Later werd ons verteld dat deze ouderen hier niet woonden, ze kregen een kleine vergoeding en gingen na het bezoek weer weg. Er werd een nieuw 3e klasse (hoogste met nieuwste apparatuur) ziekenhuis bezocht, ze willen er de komende jaren nog een heleboel bij bouwen, deze werd snel een beetje gevuld met lokale doctoren uit nabijgelegen 1e en 2e klasse ziekenhuizen. Dit werd ons bevestigd door enkele hoogleraren die bekend waren met enkele specialisten. Het ziekenhuis staat staat grotendeels leeg terwijl in de oudere ziekenhuizen de wachtrijen steeds groter worden. In China bestaat veel uit "Windowdressing".
Wat zouden wij nu in China kunnen doen? Allereerst zou ik me nogmaals willen oriënteren maar dan in de regio's waar de technologie een belangrijke positie inneemt, bijvoorbeeld Wuxi City, Shengzhen of Chengdu. Zouden we dan hier ons business model kunnen kopiëren? Als dit zou kunnen dan zou het ontwikkelmodel van Boon Edam mijn voorkeur hebben. Samenwerken met lokale partner, joint venture aangaan en in later stadium weer 100% inlijven.
Met onze innovatie en creatie zouden we zelf ook een product kunnen ontwikkelen die op de Chinese markt afgezet zou kunnen worden. Er zijn al wat technische initiatieven die verder uitgebouwd zouden kunnen worden.
Als technische dienstverlener zouden we project management aan kunnen bieden voor de integratie van technologische oplossingen in de ouderenzorg (Intra- en Extramuraal). Hierbij zouden wij de gewenste situatie, het uitvoeringsplan, de integratie en training kunnen verzorgen. Dit zou voor ons ook een nieuw model zijn. Bij het bezoek aan de de ouderenzorg instelling op de derde dag was duidelijk dat hier wel behoefte voor is.
Een andere optie zou kunnen zijn om met onze klanten af te spreken om enkele producten al dan niet aangepast voor de lokale markt in China af te zetten. Hiervoor zouden wij onze kennis en ervaring over de markt met onze klanten kunnen delen.
In navolging op Greenpeak zouden we onze eigen sensoren kunnen laten maken in China. Hiermee zou je een unieke sensor kunnen ontwikkelen. Een nader onderzoek naar de technische regio's is daarbij wel gewenst. Dit zou gecombineerd kunnen worden met een bezoek aan EMS partners zoals Hangsong. Het uitbesteden aan China zullen we dan meer prioriteit moeten geven, de vraag is of de productie aantallen voldoende zijn.
Genoeg overdenkingen. Hoe is mij de reis bevallen? Na een voorzichtige start, waarbij is nog een beetje op zoek was naar onze plek in de Handelsmissie, is dit aan het eind allemaal wel goed gekomen. Ik heb mij kunnen oriënteren, mijn netwerk kunnen uitbreiden in de breedte en heb ik het gevoel dat dit niet mijn laatste bezoek is aan China.
完
Wán
(Einde)
De vijfde dag, Alibaba
29/10/15 04:31
De hemel huilt voor dierbaren die er niet meer zijn, ik wordt wakker en draai me om om te constateren dat het weer 3:00 in de morgen is maar tot mijn verbazing is het 5:30. Ik moet er uit de bus vertrekt om 6:30 en mijn eigen groep vliegt door naar Gangzou. Ik ga vandaag naar de Alibaba Campus in Hangzou. Om 6:00 nog even afscheid genomen van van de LSH groep.
In het programma stond 2,5 - 3 uur in de bus. Nou dat werden er 4. Later begreep ik van een Alibaba medewerker dat de sneltrein er in 50 minuten is. Het probleem is echter dat je de kaarten moet reserveren en een chinees IP adres nodig bent. Je kunt wel een kaart kopen op het station maar dan moet je een uur wachten (als er al plek is) daarnaast moet je wel op en neer naar het station wat ik het drukke Shanghai ook niet handig is. Dus met de bus naar Alibaba.
Koning Willem was ook even aanwezig en oprichter Jack Mo gaf een presentatie waarna er weer contracten werden ondertekend. Alles werd weer strak geregeld pas toen de Koning vertrok viel de organisatie een beetje in duigen. Alibaba is een private onderneming in China met ca 30.000 medewerkers. Hier op het hoofdkantoor werken 3.000 medewerkers aan het e-commerce platform. Alibaba biedt een transactieplatform waar bedrijven en particulieren producten kunnen kopen en verkopen. Het aantal transacties doet je duizelen. Alibaba heeft in 2013 Singles-Day geïntroduceerd, een dag die plaatsvind op 11/11. Een soort dol dwaze bijenkorf dagen en black Friday. Het enige verschil is de omzet die op die dag wordt gerealiseerd. Op 11/11 2014 was de totale omzet in één dag op het Alibaba platform ruim 9 MILJARD!! Op grote schermen wordt real time weergegeven waar de handel op dit moment plaatsvind, wereldwijd!
Bij Alibaba draait alles om Big Data, verzamelen van bestel, lever en betaalgegevens. Waarbij zij zich steeds meer richten op het bancaire deel. Alipay kan leningen en kredieten verstrekken en het betalingsverkeer regelen. In 3 jaar zijn het aantal transacties via Alipay zo veel toegenomen dat ze verwachten dit jaar het totaal aantal Visa transacties te overstijgen.
Alibaba heeft door de grote hoeveelheid data ook zicht op leefpatroon, uitgaves, kredietwaardigheid ed. Iedereen krijgt nu ook een bepaalde Rating van Alibaba, hoe hoger hoe beter. Stel dat deze Rating beschikbaar komt uiteraard tegen betaling voor bijvoorbeeld het oordelen of een lening van de bank wel toegekend zal worden of dat een bedrijf bij de selectie van zijn werknemers rekening gaat houden met deze ratings. Het lijkt mij dat dit wel een beetje ver gaat.
Nog net de bus terug gehaald, er was wat misverstand (zeg maar gerust geen organisatie). Programma (welke ik niet had) was blijkbaar uitgelopen en de bussen stonden niet meet bij gebouw 1 maar bij 5?! Ik was alleen aan het struinen op het complex en zag toevallig wat heren met gezette tred richting gebouw 5 gaan terwijl ik rustig aan het kuieren was richt gebouw 1. Mijn gevoel zei dat ik de heren maar moest volgen en dat was maar goed ook. De bussen bleven nog even staan maar bus 1 vetrok al snel (gelukkig zat ik er in) bus 2 bleek er al snel achter aan te komen. 10 personen achterlatend bij gebouw 1! Alibaba heeft een bus geregeld en bus 2 heeft uiteindelijk hier op moeten wachten. Pff dan is onze groep LSH toch heel wat beter georganiseerd.
De avond werd afgesloten bij club Mint. Een fancy club waar leden van de lid-bedrijven van de Benelux KvK waren uitgenodigd voor een gezamenlijk diner met de leden van de handelsmissie. Leuke moderne club en het was wel weer eens leuk om mee te maken. De avond heeft uiteindelijk meer visite-kaartjes opgeleverd dan de rest van de dag. Om een uurtje of 01:00 maar afgetaaid om samen met een paar advocaten met de taxi terug te gaan naar het Hotel. Morgen weer op tijd op, we gaan naar huis.
In het programma stond 2,5 - 3 uur in de bus. Nou dat werden er 4. Later begreep ik van een Alibaba medewerker dat de sneltrein er in 50 minuten is. Het probleem is echter dat je de kaarten moet reserveren en een chinees IP adres nodig bent. Je kunt wel een kaart kopen op het station maar dan moet je een uur wachten (als er al plek is) daarnaast moet je wel op en neer naar het station wat ik het drukke Shanghai ook niet handig is. Dus met de bus naar Alibaba.
Koning Willem was ook even aanwezig en oprichter Jack Mo gaf een presentatie waarna er weer contracten werden ondertekend. Alles werd weer strak geregeld pas toen de Koning vertrok viel de organisatie een beetje in duigen. Alibaba is een private onderneming in China met ca 30.000 medewerkers. Hier op het hoofdkantoor werken 3.000 medewerkers aan het e-commerce platform. Alibaba biedt een transactieplatform waar bedrijven en particulieren producten kunnen kopen en verkopen. Het aantal transacties doet je duizelen. Alibaba heeft in 2013 Singles-Day geïntroduceerd, een dag die plaatsvind op 11/11. Een soort dol dwaze bijenkorf dagen en black Friday. Het enige verschil is de omzet die op die dag wordt gerealiseerd. Op 11/11 2014 was de totale omzet in één dag op het Alibaba platform ruim 9 MILJARD!! Op grote schermen wordt real time weergegeven waar de handel op dit moment plaatsvind, wereldwijd!
Bij Alibaba draait alles om Big Data, verzamelen van bestel, lever en betaalgegevens. Waarbij zij zich steeds meer richten op het bancaire deel. Alipay kan leningen en kredieten verstrekken en het betalingsverkeer regelen. In 3 jaar zijn het aantal transacties via Alipay zo veel toegenomen dat ze verwachten dit jaar het totaal aantal Visa transacties te overstijgen.
Alibaba heeft door de grote hoeveelheid data ook zicht op leefpatroon, uitgaves, kredietwaardigheid ed. Iedereen krijgt nu ook een bepaalde Rating van Alibaba, hoe hoger hoe beter. Stel dat deze Rating beschikbaar komt uiteraard tegen betaling voor bijvoorbeeld het oordelen of een lening van de bank wel toegekend zal worden of dat een bedrijf bij de selectie van zijn werknemers rekening gaat houden met deze ratings. Het lijkt mij dat dit wel een beetje ver gaat.
Nog net de bus terug gehaald, er was wat misverstand (zeg maar gerust geen organisatie). Programma (welke ik niet had) was blijkbaar uitgelopen en de bussen stonden niet meet bij gebouw 1 maar bij 5?! Ik was alleen aan het struinen op het complex en zag toevallig wat heren met gezette tred richting gebouw 5 gaan terwijl ik rustig aan het kuieren was richt gebouw 1. Mijn gevoel zei dat ik de heren maar moest volgen en dat was maar goed ook. De bussen bleven nog even staan maar bus 1 vetrok al snel (gelukkig zat ik er in) bus 2 bleek er al snel achter aan te komen. 10 personen achterlatend bij gebouw 1! Alibaba heeft een bus geregeld en bus 2 heeft uiteindelijk hier op moeten wachten. Pff dan is onze groep LSH toch heel wat beter georganiseerd.
De avond werd afgesloten bij club Mint. Een fancy club waar leden van de lid-bedrijven van de Benelux KvK waren uitgenodigd voor een gezamenlijk diner met de leden van de handelsmissie. Leuke moderne club en het was wel weer eens leuk om mee te maken. De avond heeft uiteindelijk meer visite-kaartjes opgeleverd dan de rest van de dag. Om een uurtje of 01:00 maar afgetaaid om samen met een paar advocaten met de taxi terug te gaan naar het Hotel. Morgen weer op tijd op, we gaan naar huis.
De vierde dag, Seminar
28/10/15 15:39
"Zet wekker om half acht"..."Zet wekker om half acht!" Helaas Siri, onze Apple stemherkenning slaapt zelf nog en vertikt het om de wekker te verplaatsen naar half acht. Er zit niets anders om maar uit bed te komen en mij onder de douche te begeven. De dag is begonnen.
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Na de ervaring van Beijing heb ik er weinig vertrouwen in dat het goed gaat komen. De tolk is een jonge student die engels studeert en die het voor het eerst een gesprek moet begeleiden, hmm. Ik vroeg nog of ze de website van ons had bekeken (nee dus), hmm. Met goede moed het eerste gesprek aangegaan. Een bedrijf die eigen producten ontwikkelt voor de gezondheidszorg, hun website had ik al bekeken maar daar werd ik niet veel wijzer van. Vraaggesprek over en weer leverde ook niets op. De tolk wist niet waar ze het over had. Toen ik System Integrator liet vallen ging haar mond van verbazing open staan en toen ik zei dat we gespecialiseerd waren in draadloze communicatie, embedded electronica en gebruik maakten van technieken zoals RFID, GPRS en BLE4.0 vielen haar ogen werkelijk uit haar kassen. Wel gaf de eerste bezoeker aan dat zij dit jaar een Smart shirt, Smart bed en andere Smart dingen willen lanceren en of wij onze technologie even wilden opsturen, hahahaha. Het tweede, derde en vierde gesprek ging niet veel beter. De nieuwe richting van Technology consultancy snapte ook niemand. Wel had ik het zover dat de tolk inmiddels begreep wat ik bedoelde. De tolk bevestigde hetgeen ik had gelezen over het feit dat Chinezen geen "Nee" kunnen zeggen. Bij zoveelste vraag van latere bezoekers of wij ook healthcare producten leveren antwoordde ik kort met "Nee". De tolk keek mij dan aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Ze vertaalde dat dan altijd anders want ze maakte er een heel verhaal van, alsof ze geen "Nee" durfde te zeggen.
Om 12:00 op de bus gestapt naar het Four Seasons Hotel, wij slapen in Shanghai een sterretje lager in het Hyatt. Voor vanmiddag staat een Seminar op het programma. Tijdens de lunch stond en gesprek ingepland met de Staatssecretaris. Ik heb aandacht gevraagd voor de positie van het MKB bij de innovatie-kracht van Nederland. Door een terugtrekkende overheid wordt het steeds moeilijker voor het MKB om toegepast onderzoek uit te voeren. Als MKB worden we wel steeds gevraagd om bij te dragen aan Publiek-Private Samenwerkingen. Als echter het MKB bij toegepast onderzoek niet meer kan rekenen op de ondersteuning van de overheid kan het MKB ook nog niet eens extra tijd en geld gaan inzetten op PPS trajecten. Volgens mij is de motor van de economie nog altijd het MKB en als als deze niet meer kan innoveren door gebrek aan ondersteuning zal het innoverend vermogen afnemen en komt Nederland in een neerwaartse economische spiraal. Martin van Rijn deelt mijn zorg en heeft een contactpersoon doorgegeven van Economische zaken die momenteel actief is in de werkgroep voor Innovaties in de Gezondheidszorg. Heeft hij zijn bordje ook weer schoon.....ik weet hoe het werkt.
Na de Seminar weer contacten leggen, pff de kaartjes vliegen er uit. Heb vandaag de voorraad niet op orde. Moet er even een paar bewaren voor de echte contacten. Bijna alle Chinezen die je spreekt komen meteen met een kaartje aanzetten terwijl ik altijd zo iets heb van "zullen we eerst even kijken of we ergens, al was het in de verte, een gezamenlijke belang hebben" want vaak is dat niet zo.
Bij de receptie zijn er weer enkele contracten getekend en Minister Koenders en de Koning (helaas zonder Maxima) hebben ons nog toegesproken. Nadien lekker buffetten en netwerken met de jongens van de Metaalunie/FME. Een leuke groep hebben ze. Eerder deze week ben ik met een deel van deze groep al bij Boon Edam geweest en sindsdien nodigen ze mij ook steeds uit voor hun andere activiteiten. Erg leuk, helaas heb ik dan ook vaak andere afspraken. Zal wel weer een paar koppelen met LinkedIn.
De bus van 9:30 naar het Hotel en op de kamer hing de wasgoed van gisteravond al weer klaar aan de hanger. Nog snel even het huisfront bellen en dan nog een afzakkertje met mijn "nieuwe vrienden" in de Sky-bar van het Hotel.
"Zit je", ja hoezo. Bertus is niet meer....het werd stil en zachtjes biggelden de tranen over mijn wangen, we snikten en hielden elkaar vast op 8800 km van elkaar. Verdomme Bertus, je hebt het verdient, rust zacht. Niks nieuwe vrienden, ik drink er nu één met jouw, ouwe vriend..............
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Na de ervaring van Beijing heb ik er weinig vertrouwen in dat het goed gaat komen. De tolk is een jonge student die engels studeert en die het voor het eerst een gesprek moet begeleiden, hmm. Ik vroeg nog of ze de website van ons had bekeken (nee dus), hmm. Met goede moed het eerste gesprek aangegaan. Een bedrijf die eigen producten ontwikkelt voor de gezondheidszorg, hun website had ik al bekeken maar daar werd ik niet veel wijzer van. Vraaggesprek over en weer leverde ook niets op. De tolk wist niet waar ze het over had. Toen ik System Integrator liet vallen ging haar mond van verbazing open staan en toen ik zei dat we gespecialiseerd waren in draadloze communicatie, embedded electronica en gebruik maakten van technieken zoals RFID, GPRS en BLE4.0 vielen haar ogen werkelijk uit haar kassen. Wel gaf de eerste bezoeker aan dat zij dit jaar een Smart shirt, Smart bed en andere Smart dingen willen lanceren en of wij onze technologie even wilden opsturen, hahahaha. Het tweede, derde en vierde gesprek ging niet veel beter. De nieuwe richting van Technology consultancy snapte ook niemand. Wel had ik het zover dat de tolk inmiddels begreep wat ik bedoelde. De tolk bevestigde hetgeen ik had gelezen over het feit dat Chinezen geen "Nee" kunnen zeggen. Bij zoveelste vraag van latere bezoekers of wij ook healthcare producten leveren antwoordde ik kort met "Nee". De tolk keek mij dan aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Ze vertaalde dat dan altijd anders want ze maakte er een heel verhaal van, alsof ze geen "Nee" durfde te zeggen.
Om 12:00 op de bus gestapt naar het Four Seasons Hotel, wij slapen in Shanghai een sterretje lager in het Hyatt. Voor vanmiddag staat een Seminar op het programma. Tijdens de lunch stond en gesprek ingepland met de Staatssecretaris. Ik heb aandacht gevraagd voor de positie van het MKB bij de innovatie-kracht van Nederland. Door een terugtrekkende overheid wordt het steeds moeilijker voor het MKB om toegepast onderzoek uit te voeren. Als MKB worden we wel steeds gevraagd om bij te dragen aan Publiek-Private Samenwerkingen. Als echter het MKB bij toegepast onderzoek niet meer kan rekenen op de ondersteuning van de overheid kan het MKB ook nog niet eens extra tijd en geld gaan inzetten op PPS trajecten. Volgens mij is de motor van de economie nog altijd het MKB en als als deze niet meer kan innoveren door gebrek aan ondersteuning zal het innoverend vermogen afnemen en komt Nederland in een neerwaartse economische spiraal. Martin van Rijn deelt mijn zorg en heeft een contactpersoon doorgegeven van Economische zaken die momenteel actief is in de werkgroep voor Innovaties in de Gezondheidszorg. Heeft hij zijn bordje ook weer schoon.....ik weet hoe het werkt.
Na de Seminar weer contacten leggen, pff de kaartjes vliegen er uit. Heb vandaag de voorraad niet op orde. Moet er even een paar bewaren voor de echte contacten. Bijna alle Chinezen die je spreekt komen meteen met een kaartje aanzetten terwijl ik altijd zo iets heb van "zullen we eerst even kijken of we ergens, al was het in de verte, een gezamenlijke belang hebben" want vaak is dat niet zo.
Bij de receptie zijn er weer enkele contracten getekend en Minister Koenders en de Koning (helaas zonder Maxima) hebben ons nog toegesproken. Nadien lekker buffetten en netwerken met de jongens van de Metaalunie/FME. Een leuke groep hebben ze. Eerder deze week ben ik met een deel van deze groep al bij Boon Edam geweest en sindsdien nodigen ze mij ook steeds uit voor hun andere activiteiten. Erg leuk, helaas heb ik dan ook vaak andere afspraken. Zal wel weer een paar koppelen met LinkedIn.
De bus van 9:30 naar het Hotel en op de kamer hing de wasgoed van gisteravond al weer klaar aan de hanger. Nog snel even het huisfront bellen en dan nog een afzakkertje met mijn "nieuwe vrienden" in de Sky-bar van het Hotel.
"Zit je", ja hoezo. Bertus is niet meer....het werd stil en zachtjes biggelden de tranen over mijn wangen, we snikten en hielden elkaar vast op 8800 km van elkaar. Verdomme Bertus, je hebt het verdient, rust zacht. Niks nieuwe vrienden, ik drink er nu één met jouw, ouwe vriend..............
De derde dag, Ouderenzorg
27/10/15 01:56
Na het middagdutje ontwaken, altijd fijn zo'n powernapje. Ik draai me om en zie dat het 2:30 's nachts is! Van slapen komt het er niet meer van, de geest is hardnekkig en denkt dat ik het eten moet klaarmaken en naar het 8 uur Journaal moet kijken. Om 5:30 melde de wekker mij dat ik niet meer naar het plafond hoefde te staren.
We moeten vroeg weg, om 7:00 stipt vertrekken de bussen dus op tijd uit bed om nog een kopje koffie en een broodje te eten. Het blijkt dat ik niet de enige ben die naar het plafond heeft liggen staren. Een ervaringsdeskundige wist mij te vertellen dat dit voor een tweede dag vaak voorkomt. Ik heb hem niet gevraagd naar de derde dag, ik ben bang dat ik anders weer niet de slaap kan vatten.
Met een aantal bussen naar het vliegtuig waar alles al in gereedheid stond om de groep in te checken. In ons tasje die we hadden gekregen bij aankomst in Beijing's Four Seasons Hotel zat ook een accu-packje voor het opladen van een mobiele telefoon, dat gaf wat problemen.
Bij de eerste koffers ging het al fout, de alarmbellen gingen rinkelen en de lichten gingen op rood. Het blijkt dat deze accu's niet in de koffer mogen. Hilarisch om te zien dat op alle incheckbalies de lichten op rood gingen. De beveiliging moest er bij komen om de zaak op te lossen en iedereen moest de accu uit de koffer halen. Lachen hoor, chaos.
Nou hupsakee door de scanners en op naar Gate 19. Ik zit op rij 66!! Hoe lang kan zo'n vliegtuig zijn of zitten de rijtjes wat dichter op elkaar afgestemd op Chinese maten? Het viel uiteindelijk mee, we konden goed zitten en inderdaad er zitten meer dan 70 rijen stoelen in dit vliegtuig, pff.
Shanghai is even wat anders, het opstandige zuiden is altijd al een beetje vrijgevochten geweest en het voelt ook anders dan Beijing waar de centrale overheid zetelt. In totaal wonen er nu ongeveer 24 miljoen inwoners. De havenstad is net zo groot als de provincie Gelderland en ligt op zo'n 8800 km van Zwolle. Ruim 28% van de bevolking is 60+ en is het afgelopen jaar met 6,8% gestegen. Hier ligt ook direct de uitdaging. Deze grote en groeiende groep ouderen vraagt meer van het zorgsysteem en deze kraakt nu in haar voegen.
Na aankomst in het Hotel ben ik met een kleine groep direct met Staatssecretaris Martin van Rijn naar een Ouderenzorg voor dementerende ouderen geweest. Dit centrum heeft de werkwijze voor verbetering van kwaliteit van leven doorgevoerd samen met project management vanuit holland en overgenomen van een Rotterdams voorbeeld. Wellicht een druppel op de gloeiende plaat maar de 80 bewoners hebben hier een prima onderkomen. Het voorbeeld wordt nu ook elders in Shanghai overgenomen. Mijn interesse ging vooral uit naar de techniek.
Technisch gezien is het een beetje ad-hoc, men doet wel wat met monitoring van patienten maar een samenhang ontbreekt. De chinese gesprekspersonen erkennen dat dit nog achterloopt. Mijn gevoel zegt dat men niet creatief en innovatief genoeg is om zelf met oplossingen en gewenste uitvoering te komen. Ze hebben hier hulp bij nodig van een System Integrator. Een bedrijf die domotica en andere bestaande technieken kan combineren en dit ten gunste kan laten komen van het proces. Als ik terug ben in Nederland ga ik op zoek naar voorbeelden en contacten om dit te bespreken.
Ik zie ook mogelijkheden om technisch dienstverlener mee te denken en een project te starten in China. Morgen heb ik nog een gesprek met Martin van Rijn, ik mag hem 5 minuten spreken over onze inzichten.
Terug in het Hotel eindelijk even kunnen opfrissen, om 18:30 met een aantal LSH gangers lekker de Shanghai Bund opgelopen. Google maar even. Het is de meest toeristische promenade met prachtige stadsgezichten. Veel bruidjes stonden voor de neon verlichte torens om zich romantisch te laten fotograferen met op de achtergrond de volle maan.
We hebben gegeten bij een klein orgineel chinees restaurant waar ook geen enkele Europeaan aanwezig was. Traditioneel Hot-pot gegeten. Een pan met kokend bouillon waar stujjen vlees en groente in worden gelegd. Na even te hebben gewacht kan het slobberen beginnen, op het laatst heb je nog een heerlijk soepje over. Het was een geslaagde afsluiter in goed gezelschap.
Morgen 3 nieuwe matchmaking afspraken, ik heb me kunnen voorbereiden. De optie is een Chinees contact in Holland die een ontwikkeling op basis van specificaties wil laten ontwikkelen (dat zie ik niet zo gauw gebeuren), het verlenen van Project management voor de integratie van technologische oplossingen in zorginstellingen of men geeft ons een intentie verklaring waarin ze een nieuw te ontwikkelen product van SallandElectronics gaan aanschaffen, het liefst heel veel. Welk product moet ik dan nog even over nadenken, dat kan mooi in de nachtelijke uurtjes mocht ik vannacht om 3:00 weer wakker worden van mijn middagdutje.
Morgen hebben we nog een buffet diner met de Koning, ik kreeg net een bericht dat Maxima naar huis vliegt. Die zal er dan wel niet bij zijn. Jammer.
到明天
到明天
Dào míngtiān
Tot morgen
We moeten vroeg weg, om 7:00 stipt vertrekken de bussen dus op tijd uit bed om nog een kopje koffie en een broodje te eten. Het blijkt dat ik niet de enige ben die naar het plafond heeft liggen staren. Een ervaringsdeskundige wist mij te vertellen dat dit voor een tweede dag vaak voorkomt. Ik heb hem niet gevraagd naar de derde dag, ik ben bang dat ik anders weer niet de slaap kan vatten.
Met een aantal bussen naar het vliegtuig waar alles al in gereedheid stond om de groep in te checken. In ons tasje die we hadden gekregen bij aankomst in Beijing's Four Seasons Hotel zat ook een accu-packje voor het opladen van een mobiele telefoon, dat gaf wat problemen.
Bij de eerste koffers ging het al fout, de alarmbellen gingen rinkelen en de lichten gingen op rood. Het blijkt dat deze accu's niet in de koffer mogen. Hilarisch om te zien dat op alle incheckbalies de lichten op rood gingen. De beveiliging moest er bij komen om de zaak op te lossen en iedereen moest de accu uit de koffer halen. Lachen hoor, chaos.
Nou hupsakee door de scanners en op naar Gate 19. Ik zit op rij 66!! Hoe lang kan zo'n vliegtuig zijn of zitten de rijtjes wat dichter op elkaar afgestemd op Chinese maten? Het viel uiteindelijk mee, we konden goed zitten en inderdaad er zitten meer dan 70 rijen stoelen in dit vliegtuig, pff.
Shanghai is even wat anders, het opstandige zuiden is altijd al een beetje vrijgevochten geweest en het voelt ook anders dan Beijing waar de centrale overheid zetelt. In totaal wonen er nu ongeveer 24 miljoen inwoners. De havenstad is net zo groot als de provincie Gelderland en ligt op zo'n 8800 km van Zwolle. Ruim 28% van de bevolking is 60+ en is het afgelopen jaar met 6,8% gestegen. Hier ligt ook direct de uitdaging. Deze grote en groeiende groep ouderen vraagt meer van het zorgsysteem en deze kraakt nu in haar voegen.
Na aankomst in het Hotel ben ik met een kleine groep direct met Staatssecretaris Martin van Rijn naar een Ouderenzorg voor dementerende ouderen geweest. Dit centrum heeft de werkwijze voor verbetering van kwaliteit van leven doorgevoerd samen met project management vanuit holland en overgenomen van een Rotterdams voorbeeld. Wellicht een druppel op de gloeiende plaat maar de 80 bewoners hebben hier een prima onderkomen. Het voorbeeld wordt nu ook elders in Shanghai overgenomen. Mijn interesse ging vooral uit naar de techniek.
Technisch gezien is het een beetje ad-hoc, men doet wel wat met monitoring van patienten maar een samenhang ontbreekt. De chinese gesprekspersonen erkennen dat dit nog achterloopt. Mijn gevoel zegt dat men niet creatief en innovatief genoeg is om zelf met oplossingen en gewenste uitvoering te komen. Ze hebben hier hulp bij nodig van een System Integrator. Een bedrijf die domotica en andere bestaande technieken kan combineren en dit ten gunste kan laten komen van het proces. Als ik terug ben in Nederland ga ik op zoek naar voorbeelden en contacten om dit te bespreken.
Ik zie ook mogelijkheden om technisch dienstverlener mee te denken en een project te starten in China. Morgen heb ik nog een gesprek met Martin van Rijn, ik mag hem 5 minuten spreken over onze inzichten.
Terug in het Hotel eindelijk even kunnen opfrissen, om 18:30 met een aantal LSH gangers lekker de Shanghai Bund opgelopen. Google maar even. Het is de meest toeristische promenade met prachtige stadsgezichten. Veel bruidjes stonden voor de neon verlichte torens om zich romantisch te laten fotograferen met op de achtergrond de volle maan.
We hebben gegeten bij een klein orgineel chinees restaurant waar ook geen enkele Europeaan aanwezig was. Traditioneel Hot-pot gegeten. Een pan met kokend bouillon waar stujjen vlees en groente in worden gelegd. Na even te hebben gewacht kan het slobberen beginnen, op het laatst heb je nog een heerlijk soepje over. Het was een geslaagde afsluiter in goed gezelschap.
Morgen 3 nieuwe matchmaking afspraken, ik heb me kunnen voorbereiden. De optie is een Chinees contact in Holland die een ontwikkeling op basis van specificaties wil laten ontwikkelen (dat zie ik niet zo gauw gebeuren), het verlenen van Project management voor de integratie van technologische oplossingen in zorginstellingen of men geeft ons een intentie verklaring waarin ze een nieuw te ontwikkelen product van SallandElectronics gaan aanschaffen, het liefst heel veel. Welk product moet ik dan nog even over nadenken, dat kan mooi in de nachtelijke uurtjes mocht ik vannacht om 3:00 weer wakker worden van mijn middagdutje.
Morgen hebben we nog een buffet diner met de Koning, ik kreeg net een bericht dat Maxima naar huis vliegt. Die zal er dan wel niet bij zijn. Jammer.
到明天
到明天
Dào míngtiān
Tot morgen
De tweede dag, Boon Edam
26/10/15 05:14
Ik liep naakt over straat met twee pakken melk voor mijn edele delen, gelukkig werd ik niet opgemerkt en knikte ik vriendelijk naar iedereen. De telefoon ging over en ik bedacht me later dat dat best wel vreemd was aangezien ik geen zakken had en ik twee melkpakken vasthad. Op dat moment kreeg ik door dat de wekker van de iPhone afging en de Apple Watch lag rustig lag mee te zoemen. Wakker worden......
Het viel niet mee om wakker te worden op het moment dat het lichaam denkt dat het nu toch echt de tijd is om te gaan slapen.
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Een bureau in China heeft in opdracht van de Handelsmissie bedrijven en organisaties uitgenodigd waarvan zij denken dat deze zou kunnen passen bij onze activiteiten. Ik ben niet zo bekend met dit fenomeen, maar wellicht had ik bij de intake beter kunnen aangeven waarna wij specifiek naar opzoek zouden zijn. De organisatie die ik heb gesproken waren voornamelijk bedrijven die zich richten op Ouderenzorg, dementie, real estate en medicijnen. Geen van allen kon ik hun iets bieden. Uiteraard heb ik voorbeelden aangegeven van Technologie en producten die in Nederland worden toegepast maar daar was men niet naar op zoek.
Nu was mijn doel voor de Handelsmissie wellicht nog onvoldoende uitgewerkt en is de inschrijving redelijk ad-hoc gegaan. We hadden ook weinig tijd om de formulieren in te vullen en zijn eigenlijk pas aangehaakt toen de inschrijving al was verlopen. Een les voor de volgende keer? Wat zou ons doel kunnen zijn:
Importeren van diensten en producten; dit doen we al, zo besteden wij, in samenwerking met een klant van ons, nu voor het eerst assemblage van electronica uit in China. Daarnaast kopen wij onderdelen in uit China. Maar specifiek genoeg om hiervoor nieuwe partijen te zoeken. Assemblage zou een optie zijn, maar op dit moment hebben we een partner gevonden waar het eerste project nu wordt uitbesteed. De onderdelen zijn redelijk standaard. Mogelijk dat we partners zouden kunnen zoeken die specifiek sensoren of modules voor ons zouden kunnen maken gericht op de expertise die wij hebben (draadloze verbindingen en sensoren).
Exporteren van dienstverlening; wij ontwikkelen electronica voor derden, waarom kan dit niet een Chinees bedrijf zijn. We doen het al voor een Duits bedrijf en dat is al ver weg. Zou dit werken, en hoe gaat dat dan. Of ligt het voor de hand dat het beoogde bedrijf dan een vestiging heeft in Nederland.
Overdenkingen die ik wellicht voorafgaande aan de missie had moeten stellen zodat ik het Matchmaking formulier beter had kunnen invullen. Aan de andere kant heb ik ook duidelijk aangegeven dat ik bepaalde bedrijven graag zou willen ontmoeten. Vlak voor mijn vertrek kreeg ik bij navraag echter te horen dat deze bedrijven niet zijn benaderd?
Hier in China is de ouderenzorg een Hot-item. China heeft mede dankzij het eenkindbeleid een snel verouderende bevolking. Vandaag de dag zijn er 200 miljoen mensen (14%) ouder dan 60, en dit aantal zal meer dan verdubbelen tot 440 miljoen in 2050. Patiënten ouder dan 65 vormen op dit moment al het grootste segment van de gezondheidszorgmarkt. De vraag naar medische zorg, en specialistische ouderenzorg, zal daarom aanzienlijk toenemen. Daarnaast groeit de middenklasse die zorg kan betalen waardoor de druk op de gezonheidszorg zal toenemen.
De organisaties die ik deze morgen heb gesproken zijn vaak op zoek naar een integraal zorginformatie systeem waarbij data van toegepaste technologie wordt verzameld en weergegeven. De kunst is om apparatuur en sensoren van verschillende fabrikanten met verschillende protocollen te koppelen en de data te ontsluiten naar de Cloud waarbij het systeem interactief is. Lijkt mij meer een grote ICT opdracht, niet zo ons ding. Later kreeg ik meer negatieve verhalen te horen maar ook wel positieve geluiden.
Na de lunch ben ik in afwijking van LSH (Life science en Health) groep waar ik bij hoor meegegaan met een andere kleine groep (6 personen) naar een vestiging van Boon Edam. Boon maakt van oudsher draaideuren en sinds een aantal jaren ook toegangspoortjes. Het familiebedrijf bestaat al 142 jaar en in 1903 hebben ze hun eerste houten draaideur gemaakt. Het van oorsprong timmerbedrijf heeft zich later geheel op deze markt gestort en niet onverdienstelijk. Wat een geweldig bedrijf. Gegroeid uit eigen kracht zonder overnames en inmiddels productie fabrieken in Nederland (Edam), Amerika en China. Ik ben vooral geïnteresseerd in de techniek en heb ruim de gelegenheid gehad om hier met Niels Huber (Huidige eigenaar van Boon Edam) over te spreken. Mooi om te horen hoe de culturen hier van Nederland en China zijn samengesmolten en hoe Boon Edam de continuïteit bewaakt van zijn producten en haar medewerkers. Boon Edam heeft bijvoorbeeld haar eigen academie waar zij haar personeel over de hele wereld dmv e-learning principes bijschoolt en de opleiding verzorgt voor instromend personeel. Echt een topmiddag.
Bij aankomst in het hotel een Wrap-up meeting waarna iedereen individueel haar eigen avond kon indelen voorafgaande aan de transfer dag van morgen. Ik was uitgenodigd door de groep waar ik vanmiddag mee op stap ben geweest maar dit heb ik nog afgehouden omdat ik er dan wel vanuit kan gaan dat het heeeel laat gaat worden en ik wellicht weer naakt over straat zal lopen als ik weer wakker schrik. Uiteindelijk met een tweetal LSH vrienden uit eten geweest, we zijn achter een groepje aangelopen met een lokale expert en dit heeft goed uitgepakt. We hebben gegeten in goed gezelschap. We waren met z'n drieën samen 35 Euries kwijt, niet duur zou ik zeggen.
Terugkijkend op de laatste twee dagen had ik gisteravond nog een het idee; wat gebeurt hier allemaal. Vanochtend tijdens de matchmaking bedacht ik mij dat we hier ook weinig ervaring mee hebben en dat China ook wel erg nieuw voor mij is. Ik heb mijn doelen bijgesteld. Deze missie is er vooral om mij te oriënteren op de kansen in China. Hoe werkt het eigenlijk, wat zijn de mogelijkheden en waar zouden dan onze acties kunnen liggen zodat we bij een volgende keer beter beslagen te ijs komen. En ik merk dat ik de kansen ook vooral moet zoeken bij de leden van de Handelsmissie, en dat zijn er momenteel zo'n 250?!
Nou morgen de transfer, vroeg op want de bussen vertrekken stipt om 07:00!!
Het viel niet mee om wakker te worden op het moment dat het lichaam denkt dat het nu toch echt de tijd is om te gaan slapen.
De ochtend staat in het teken van Matchmaking. Een bureau in China heeft in opdracht van de Handelsmissie bedrijven en organisaties uitgenodigd waarvan zij denken dat deze zou kunnen passen bij onze activiteiten. Ik ben niet zo bekend met dit fenomeen, maar wellicht had ik bij de intake beter kunnen aangeven waarna wij specifiek naar opzoek zouden zijn. De organisatie die ik heb gesproken waren voornamelijk bedrijven die zich richten op Ouderenzorg, dementie, real estate en medicijnen. Geen van allen kon ik hun iets bieden. Uiteraard heb ik voorbeelden aangegeven van Technologie en producten die in Nederland worden toegepast maar daar was men niet naar op zoek.
Nu was mijn doel voor de Handelsmissie wellicht nog onvoldoende uitgewerkt en is de inschrijving redelijk ad-hoc gegaan. We hadden ook weinig tijd om de formulieren in te vullen en zijn eigenlijk pas aangehaakt toen de inschrijving al was verlopen. Een les voor de volgende keer? Wat zou ons doel kunnen zijn:
Importeren van diensten en producten; dit doen we al, zo besteden wij, in samenwerking met een klant van ons, nu voor het eerst assemblage van electronica uit in China. Daarnaast kopen wij onderdelen in uit China. Maar specifiek genoeg om hiervoor nieuwe partijen te zoeken. Assemblage zou een optie zijn, maar op dit moment hebben we een partner gevonden waar het eerste project nu wordt uitbesteed. De onderdelen zijn redelijk standaard. Mogelijk dat we partners zouden kunnen zoeken die specifiek sensoren of modules voor ons zouden kunnen maken gericht op de expertise die wij hebben (draadloze verbindingen en sensoren).
Exporteren van dienstverlening; wij ontwikkelen electronica voor derden, waarom kan dit niet een Chinees bedrijf zijn. We doen het al voor een Duits bedrijf en dat is al ver weg. Zou dit werken, en hoe gaat dat dan. Of ligt het voor de hand dat het beoogde bedrijf dan een vestiging heeft in Nederland.
Overdenkingen die ik wellicht voorafgaande aan de missie had moeten stellen zodat ik het Matchmaking formulier beter had kunnen invullen. Aan de andere kant heb ik ook duidelijk aangegeven dat ik bepaalde bedrijven graag zou willen ontmoeten. Vlak voor mijn vertrek kreeg ik bij navraag echter te horen dat deze bedrijven niet zijn benaderd?
Hier in China is de ouderenzorg een Hot-item. China heeft mede dankzij het eenkindbeleid een snel verouderende bevolking. Vandaag de dag zijn er 200 miljoen mensen (14%) ouder dan 60, en dit aantal zal meer dan verdubbelen tot 440 miljoen in 2050. Patiënten ouder dan 65 vormen op dit moment al het grootste segment van de gezondheidszorgmarkt. De vraag naar medische zorg, en specialistische ouderenzorg, zal daarom aanzienlijk toenemen. Daarnaast groeit de middenklasse die zorg kan betalen waardoor de druk op de gezonheidszorg zal toenemen.
De organisaties die ik deze morgen heb gesproken zijn vaak op zoek naar een integraal zorginformatie systeem waarbij data van toegepaste technologie wordt verzameld en weergegeven. De kunst is om apparatuur en sensoren van verschillende fabrikanten met verschillende protocollen te koppelen en de data te ontsluiten naar de Cloud waarbij het systeem interactief is. Lijkt mij meer een grote ICT opdracht, niet zo ons ding. Later kreeg ik meer negatieve verhalen te horen maar ook wel positieve geluiden.
Na de lunch ben ik in afwijking van LSH (Life science en Health) groep waar ik bij hoor meegegaan met een andere kleine groep (6 personen) naar een vestiging van Boon Edam. Boon maakt van oudsher draaideuren en sinds een aantal jaren ook toegangspoortjes. Het familiebedrijf bestaat al 142 jaar en in 1903 hebben ze hun eerste houten draaideur gemaakt. Het van oorsprong timmerbedrijf heeft zich later geheel op deze markt gestort en niet onverdienstelijk. Wat een geweldig bedrijf. Gegroeid uit eigen kracht zonder overnames en inmiddels productie fabrieken in Nederland (Edam), Amerika en China. Ik ben vooral geïnteresseerd in de techniek en heb ruim de gelegenheid gehad om hier met Niels Huber (Huidige eigenaar van Boon Edam) over te spreken. Mooi om te horen hoe de culturen hier van Nederland en China zijn samengesmolten en hoe Boon Edam de continuïteit bewaakt van zijn producten en haar medewerkers. Boon Edam heeft bijvoorbeeld haar eigen academie waar zij haar personeel over de hele wereld dmv e-learning principes bijschoolt en de opleiding verzorgt voor instromend personeel. Echt een topmiddag.
Bij aankomst in het hotel een Wrap-up meeting waarna iedereen individueel haar eigen avond kon indelen voorafgaande aan de transfer dag van morgen. Ik was uitgenodigd door de groep waar ik vanmiddag mee op stap ben geweest maar dit heb ik nog afgehouden omdat ik er dan wel vanuit kan gaan dat het heeeel laat gaat worden en ik wellicht weer naakt over straat zal lopen als ik weer wakker schrik. Uiteindelijk met een tweetal LSH vrienden uit eten geweest, we zijn achter een groepje aangelopen met een lokale expert en dit heeft goed uitgepakt. We hebben gegeten in goed gezelschap. We waren met z'n drieën samen 35 Euries kwijt, niet duur zou ik zeggen.
Terugkijkend op de laatste twee dagen had ik gisteravond nog een het idee; wat gebeurt hier allemaal. Vanochtend tijdens de matchmaking bedacht ik mij dat we hier ook weinig ervaring mee hebben en dat China ook wel erg nieuw voor mij is. Ik heb mijn doelen bijgesteld. Deze missie is er vooral om mij te oriënteren op de kansen in China. Hoe werkt het eigenlijk, wat zijn de mogelijkheden en waar zouden dan onze acties kunnen liggen zodat we bij een volgende keer beter beslagen te ijs komen. En ik merk dat ik de kansen ook vooral moet zoeken bij de leden van de Handelsmissie, en dat zijn er momenteel zo'n 250?!
Nou morgen de transfer, vroeg op want de bussen vertrekken stipt om 07:00!!
De eerste dag, Art district
25/10/15 15:08
En dan is het zover, we zijn op weg. Een lang dag voor de boeg. We reizen tegen de tijd in dus vliegen we door de nacht. Met een grote boeiing 747-400 op rij 9A (voor de kenners onder ons; bij de nooduitgang dus lekker lang uit met die benen). Op het vliegveld nog snel even een headset, China-stekker en geurtje voor mezelf gekocht. Ben ik weer compleet.
Bij het inchecken kon ik de stoel niet wijzigen, ik wil altijd graag aan het gangpad zitten, nu ben ik er wel blij mee. Ik zit bij het raam, in het midden een dame van Flora Nederland en aan het gangpad een man die het voorbeeld van Corpus in China heeft verkocht met de optie om op nog 30 locaties een dergelijk fenomeen te bouwen. Als je naar Den Haag rijdt kom je Corpus tegen aan de snelweg, moet je wel over de A44. We kunnen opstaan zonder de ander lastig te vallen, wel zo prettig.
Heb de man aan het gangpad ons Nemo project uitgelegd en het eerste kaartje is in de pocket (kan hem alleen niet meer vinden hahahaha).
De vlucht was 8:30 vliegen, 20 minuten sneller dan gepland. Vanuit Shanghai is het langer vliegen (ca 11 uur). Helaas weinig geslapen, ik was de oordopjes vergeten en er lag een kind te blèren. Dus ondanks de riante plek redelijk brak aangekomen. Snel naar het hotel en een lekkere douche. Helaas, nog niet alle kamers waren gereed en een groot aantal moest lange tijd wachten op de sleutel. Na 1 - 2 uur kreeg ik dan toch de sleutel en heb me snel gedoucht. De bus voor ons enige culturele event vertrok om 1 uur. Dus hup de bus weer in.
Helaas niet naar de verboden stad met het plein van de hemelse vrede, er bleek een algemene vergadering aan de gang te zijn waardoor we zijn uitgeweken naar het Art district 798. Je ziet nu dat in plaats van propaganda kunst er meer vrije expressie is, de chinees ontwikkelt zich en het voormalige staatsbedrijf dat hier gezeten is opgedoekt.
Je merkt dat China zich ontwikkelt, mensen uiten zich vrijer maar nog beperkt. De angst van het oude systeem zit er nog in. Meebeslissen en de mensen vragen om een mening zit er nog niet in maar de jongere chinees vertoont meer expressie, durft zich te ontwikkelen en er ontstaat zelfs creatie.
Terug in het Hotel even opfrissen en mijn koninklijke outfit aan, jawel na jaren weer een stropdas! Het fotomomentje met het koninklijk paar was best wel hilarisch. Toch zo'n 250 man op de foto. Leuk om mee te maken, ben benieuwd of jullie mij herkennen. Ik sta als je er voor staat links van Willem, twee rijen hoger en ca 4 personen naar links. Net niet binnen "knijp-afstand" van Maxima -:)
Na de fotoshoot een trade diner waar gasten waren uitgenodigd. Ca 500 - 750 personen aan ronde tafels. Naast bekende nederlanders van TV liepen er ook de hotemetoten rond van de industrie. Er was ook een ronde tafel gesprek met de CEO's van Nederland. Half Den Haag was ook weer aanwezig, Minister Dijkstal, Minister Koenders en staatssecretaris Van Rijn. Afijn er werden 20 contracten getekend en de delegatie mocht telkens poseren. Wat een gedoe maar uiteindelijk goed voor de contacten en de economie.
Na het toetje, meteen naar boven. Ik heb het wel gehad.
Welterusten en tot morgen. 3 gesprekken met organisatie uit China die mij graag willen spreken en 's middags naar Boon Edam (bedrijfsbezoek)
Bij het inchecken kon ik de stoel niet wijzigen, ik wil altijd graag aan het gangpad zitten, nu ben ik er wel blij mee. Ik zit bij het raam, in het midden een dame van Flora Nederland en aan het gangpad een man die het voorbeeld van Corpus in China heeft verkocht met de optie om op nog 30 locaties een dergelijk fenomeen te bouwen. Als je naar Den Haag rijdt kom je Corpus tegen aan de snelweg, moet je wel over de A44. We kunnen opstaan zonder de ander lastig te vallen, wel zo prettig.
Heb de man aan het gangpad ons Nemo project uitgelegd en het eerste kaartje is in de pocket (kan hem alleen niet meer vinden hahahaha).
De vlucht was 8:30 vliegen, 20 minuten sneller dan gepland. Vanuit Shanghai is het langer vliegen (ca 11 uur). Helaas weinig geslapen, ik was de oordopjes vergeten en er lag een kind te blèren. Dus ondanks de riante plek redelijk brak aangekomen. Snel naar het hotel en een lekkere douche. Helaas, nog niet alle kamers waren gereed en een groot aantal moest lange tijd wachten op de sleutel. Na 1 - 2 uur kreeg ik dan toch de sleutel en heb me snel gedoucht. De bus voor ons enige culturele event vertrok om 1 uur. Dus hup de bus weer in.
Helaas niet naar de verboden stad met het plein van de hemelse vrede, er bleek een algemene vergadering aan de gang te zijn waardoor we zijn uitgeweken naar het Art district 798. Je ziet nu dat in plaats van propaganda kunst er meer vrije expressie is, de chinees ontwikkelt zich en het voormalige staatsbedrijf dat hier gezeten is opgedoekt.
Je merkt dat China zich ontwikkelt, mensen uiten zich vrijer maar nog beperkt. De angst van het oude systeem zit er nog in. Meebeslissen en de mensen vragen om een mening zit er nog niet in maar de jongere chinees vertoont meer expressie, durft zich te ontwikkelen en er ontstaat zelfs creatie.
Terug in het Hotel even opfrissen en mijn koninklijke outfit aan, jawel na jaren weer een stropdas! Het fotomomentje met het koninklijk paar was best wel hilarisch. Toch zo'n 250 man op de foto. Leuk om mee te maken, ben benieuwd of jullie mij herkennen. Ik sta als je er voor staat links van Willem, twee rijen hoger en ca 4 personen naar links. Net niet binnen "knijp-afstand" van Maxima -:)
Na de fotoshoot een trade diner waar gasten waren uitgenodigd. Ca 500 - 750 personen aan ronde tafels. Naast bekende nederlanders van TV liepen er ook de hotemetoten rond van de industrie. Er was ook een ronde tafel gesprek met de CEO's van Nederland. Half Den Haag was ook weer aanwezig, Minister Dijkstal, Minister Koenders en staatssecretaris Van Rijn. Afijn er werden 20 contracten getekend en de delegatie mocht telkens poseren. Wat een gedoe maar uiteindelijk goed voor de contacten en de economie.
Na het toetje, meteen naar boven. Ik heb het wel gehad.
Welterusten en tot morgen. 3 gesprekken met organisatie uit China die mij graag willen spreken en 's middags naar Boon Edam (bedrijfsbezoek)